Ecuador Ama la Vida

Na een emotioneel afscheid met de eilanden was er in Quito een emotionele hereniging met mijn maatje Maartje:) ze stond me gezellig op te wachten op het vliegveld en wat is het fijn om na 3 maanden weer even een bekende te zien en te knuffelen!
heerlijk in het Nederlands bijkletsen in de bus naar het centrum van Quito(wat bijna 2 uur duurt). In Maartjes hostel hebben we samen een wit wijntje gedronken, mijn 1e sinds 2 maanden:) en natuurlijk nog meer gekletst!

De volgende dag zijn we meteen vertrokken voor een weekendje Baños, hier in Baños kwamen we Mariska en 2 Deense meisjes van de cruise tegen en zijn we vrijdags gezellig met zijn alle op stap geweest!
De volgende ochtend moesten we er weer vroeg uit voor een dag vol sportieve activiteiten! Met een licht katertje stonden we om tien voor 9uur klaar om te raften. Na een anderhalf uur materialen en andere mensen op gehaald te hebben gingen we dan eindelijk richting de rivier. Nog even checken of iedereen kan zwemmen, wetsuits aan en hup het water in! We hadden een gezellige groep die elkaar in het water gooiden en een gids die constant het Hammertime lied inzette, maar de tekst nooit afmaakte. Na de lunch gingen we meteen door voor Cayoningen. We hadden een tweemansgroep en een gids genaamd Nacho, mijn lievelings snack, dat kan niet misgaan! Onze praatgrage gids en fotograaf wilde maar al te graag alles weten over ons privé leven en wilde ook mijn Ecuadoriaanse vriendje worden! Schrik niet, deze 43jarig man heeft mijn hart niet weten te veroveren! Tijdens het cayoningen werden er ook foto's gemaakt en er moesten bij de brug dan ook even foto's gemaakt worden voor op het kantoor;) verder was het een uitermate geslaagde middag. We zijn 2 keer via een waterval geabseild en 1 keer naar beneden gegleden(niet zo comfortabel) en ook 1 keer van een 40m diepe waterval gesprongen, wat echt super leuk was:). 's Avonds uiteraard weer genoten van een drankje in de kroeg en de nodige danspasjes gemaakt:)

Zondags nog even kort geshopt en toen weer met de bus terug naar Quito samen met Maartje, Mariska en de Deense meiden. In het hostel gebbq met Maartjes Nederlandse huisgenoten en foto's gekeken van de de dag ervoor.
Maandag was Maartje helaas ziek en zijn we zonder haar naar de Teleferico geweest, een kabelbaan die je naar een uitzichtpunt( hoogte 4100m) brengt waar je een mooi uitzicht hebt over de hele stad.

De volgende dag ben ik naar Mitad del mundo geweest, ook wel het midden van de aarde. Het was een hele uitdaging om de juiste bus te vinden in deze grote stad, maar het is ons gelukt. In een uurtje waren we er en zoals ons al gewaarschuwd was zijn er 2 evenaren. 20 jaar geleden zijn ze er namelijk achtergekomen dat ze het evenaar monument en het museum op de verkeerde plek hebben geplaatst en dat de echte evenaar 340m verderop ligt! De neppe evenaar ziet er heel officieel uit met een groot welkomsbord, beveiliging, parkeerplaatsen,hek, in/uitgangspoortjes en het heeft een groot monument. de echte ligt 340m naar rechts aan het einde van een verlaten zandweggetje zonder een bord die aangeeft dat het de evenaar is. Toen we de echte evenaar hadden gevonden hebben we ook wat leuke proefjes gedaan. Hier hebben we de water afvoerproef gedaan, een rauw ei op een spijker laten balanceren(wat mij niet lukte) en geprobeerd met ogen dicht recht over de evenaar te lopen (wat mij ook niet lukte). Hier hebben we ook nog wat geleerd over de geschiedenis van het amazonevolk; zoals toen ze vroeger een gevecht wonnen namen ze het hoofd als trofee! Ze haalde de schedel eruit en verschrompelde de huid van het gezicht, ze naaide alle open holtes dicht, zodat de ziel niet kon ontsnappen en wraak kon nemen, en dan maakte ze er een ketting van of zette het hoofd op hun speer. Lekker cultuurtje denk ik zo, tegenwoordig doen ze het niet meer met mensen, alleen nog maar met dieren. Je kunt deze hoofden hier ook overal als souvenirs kopen(namaak dan!)

De volgende ochtend namen Mariska en ik de bus naar Otovalo om souvenirs te shoppen. Otovalo is op zaterdagen de grootste handwerkmarkt van zuid Amerika, helaas was het op deze woensdag erg regenachtig, maar toch nog erg groot en heel veel leuke (vooral nuttige) prulletjes. Op zaterdagen staan de straten blijkbaar ook nog helemaal vol met marktkraampjes! Na een middagje shoppen voor Mariska ( ik heb niets gekocht, trots! ;) zijn we terug naar Quito gegaan voor een ladiesnight met de meiden van het hostel:) een leuk avondje met wederom veel salsa dansen en ik begin er al best goed in te worden:)

De volgende dag was het tijd om door te gaan naar de volgende bestemming. Na een afscheidsetentje met Maartje namen Mariska en ik de nachtbus naar Canoa. Heerlijk een paar dagen aan het strand genieten. Het was de laatste week voor Mariska in zuid Amerika en ik ben solidair en hield haar hier graag gezelschap;)Er was me ook verteld dat dit een goede plaats is om te leren surfen en een aardige Australiër bood dan ook aan om me les te geven. Ik kan jullie vertellen; Ik ben geen natuurtalent, na 2 uur was ik super moe en was het me gelukt om 1 keer te staan voor 3 sec. Verder heb ik liters zout water gedronken en had ik ook niet de ideale surfkleding aan;) maar ik vond het helemaal geweldig!!! De spierpijn en de blauwe plekken voel ik ook haast niet meer.
In het weekend zijn we lekker 2 avonden op stap geweest en hebben we onze salsa danspassen op de zand dansvloer weer een beetje verbeterd. Hoe druk het weekend was met mensen zo rustig was het doordeweeks. Alle barretjes waren dicht en zelfs het weer werd slechter. Na 3 dagen geen zon en soms regen waren we het zat en wilde we naar een ander strand.
Na lang debatteren en ons realiserend dat het op alle strandplaatsjes het zelfde weer is hebben we besloten om naar Quilotoa te gaan. Helaas zijn we tijdens het inpakken van onze tassen erachter gekomen dat er bij Mariska en mij geld gestolen was!! Dat wordt dus een bezoekje aan de politie. Erg jammer, want Ecuador had zijn slechte vooroordelen over het hoge criminaliteits gehalte bij ons nog niet waargemaakt. Dit zijn de minder leuke kanten van reizen.

Quilotoa is een klein in de Andes gelegen(3910m) traditioneel dorpje. Het dorpje staat bekend om een 250 m diep kratermeer gevormd na een vulkaan uitbarsting 800 jaar geleden, het meer heeft een groenachtige kleur als gevolg van opgeloste mineralen. Dat leek ons wel een bezoekje waard en na een onderschatte reis van 14 uur kwamen we dan eindelijk op onze bestemmingen en wauw wat was het ongelofelijk koud!!! Ik heb het heel mijn reis nog nooit zo koud gehad. Mijn thermokleding en alpaca trui kunnen hier niet tegen op. En per slot van rekening was het zo mistig dat we het meer niet eens konden zien. Vroeg naar bed dan maar onder onze 5 dekens!
De volgende ochtend was de mist weggetrokken en konden we het kratermeer zien en het is prachtig. We zijn gezellig naar beneden gelopen en hebben beneden kunnen voelen hoe koud het water was om vervolgens weer omhoog te klimmen! De klim omhoog was erg vermoeiend, omdat we nog niet aan de hoogte gewend waren moesten we weer erg op onze ademhaling letten! Maar het was het zeker waard. Na een middag regen en een koude nacht hebben we besloten om op zaterdag toch eerder naar Quito terug te gaan. Niet mijn originele plan, maar ach nog een verassings bezoekje aan Maartje kan geen kwaad.

Vandaag nog door Quito gebanjerd, naar old town geweest en we hebben in het park een heerlijke blauwe suikerspin gegeten:). 's Avonds kwam Maartje terug van haar trip en verassing ik ben weer terug. Na nogmaals afscheid te nemen heb ik mijn backpack weer ingepakt en zet ik nu de puntjes op de i van mijn laatste ervaringen uit Ecuador.

Mijn volgende berichtje is uit Colombia! Ik ben erg benieuwd welke avonturen dit land me gaat brengen!

Special thanks aan Mariska die het 3 weken lang uit heeft gehouden om met mij samen te reizen, maar nu werd het haar te veel en vlucht ze terug naar Nederland! Je was een geweldig reismaatje en wie weet zien we elkaar in November in Centraal Amerika:) X

Bedankt allemaal voor de lieve reacties op mijn vorige verhaaltjes!

Muchos Besos

P.s foto's volgen in een paar dagen!