Colombiaanse Koffie, ¿What else?

De grens oversteek van Ecuador naar Colombia verliep erg soepel. Er was ons gewaarschuwd dat ze vaak hele tassencontroles doen, maar dat was bij ons niet van toepassing. Ik ging de grens over met 5 andere backpackers, met 2 van hun had ik afgesproken (een Australisch stelletje die ik al 2 keer eerder ben tegengekomen) en de 3 andere waren uit hun hostel en hadden hetzelfde reisplan. Na de grens over gelopen te zijn maakte we een korte tussenstop in Ipiales voor een bezoek aan "El santuario de los Lajas" dit is een kerk die gebouwd is als brug over een klif in een uithoek van de stad. Een erg indrukwekkende kerk en ik heb er ondertussen al een aantal bezocht hier in Zuid-Amerika. Daarna gingen we met de bus door naar de eerste overnachting bestemming Pasto. De rit naar Pasto was prachtig, we reden door een mooi groen begroeid berggebied. De stad zelf is een lelijke en drukke stad, maar na 12 uur reizen was het goed genoeg om één nacht te verblijven. 'S avonds gingen we ergens eten en passeerde we een paar souvenirkraampjes waar ons al meteen de Marihuana en Cocaïne werd aangeboden!! Ook viel me meteen op dat er veel meer bedelaars en zwervers op straat waren. 1 man kwam zelfs ons eettentje binnen en ging onze restjes opeten?! Waar overigens niets van gezegd werd. We bleven de rest van de avond in ons hostel want we voelden ons allemaal niet helemaal veilig in dit stadje.
De volgende ochtend gingen het Australische stelletje (Ashleigh en Dan) en ik door naar het dorpje La Cocha. een klein dorpje met 1 van de mooiste meren van Colombia omringd door sfeervolle gekleurde huizen. We waren de enige toeristen in dit kleine rustige dorpje en werden om de meter gevraagd of we een boot tour wilde over het meer in een klein eendenbootje.

De volgende stop was Popayan. Popayan is een leuke stad met mooie grote witte koloniale gebouwen. We hebben hier 2 dagen rondgelopen door de stad, naar een uitzichtpunt geweest en naar een groente en fruit markt. Het is een erg leuke stad met erg vriendelijke mensen.
Nu we de reis Pasto naar popayan gedaan hebben, zijn we het gevaarlijkste farc gedeelte uit. Volgens de lonely planet wordt ook sterk afgeraden om deze trip met de nachtbus te doen.

Na popayan gingen we door naar San Augustin. Na een helse bustrip door de bergen met een aantal schrikmomenten zijn we veilig aangekomen. Ongelofelijk om te zien hoe de chauffeurs hier allemaal door de bochten scheuren en inhalen wanneer ze willen en hier in Colombia zijn er ook nog onwijs veel motors op de weg en dat maakt het er niet veiliger op. Op de motors zitten vaak 2 of 3 mensen, waarvan vaak gezinnen met kinderen en helft hiervan draagt geen helm.
We zaten in een erg mooi idyllisch hostel op een berg met een mooi uitzicht over de stad, lekkere hangmatten en een goede warm water douche.
San Augustin staat bekend om zijn archeologische vondsten. Nog voor de Europeanen kwamen rond 6e tot 14e eeuw woonde er een mysterieuze groep in en rondom San Augustin. Zij eerde hun doden door bij het graf een groot standbeeld van vulkanisch steen te plaatsen. Tot nu toe zijn er 513 beelden gevonden in verschillende vormen, verschillend in grootte (20cm tot 4M) en verschillend in detail. Verder is de omgeving ook prachtig met rivieren, watervallen en canyons. De eerste dag deden we een dagtour door de omgeving. We bezochten het smalste punt(2m) van Rio Magdalena, de langste rivier van Colombia(1500 km) die door heel het land stroomt. We gingen naar 2 archeologische parken waar we beelden en graven konden bewonderen en we zijn naar de hoogste waterval " Salto de Bordones" (400m) van Colombia geweest. En ondanks de hobbelige wegen ook kunnen genieten van de mooie natuur en canyons vanuit onze jeep. Na de tour reden we terug het centrum in en zagen we een groep mensen ruzie maken, toen we beter keken zagen we dat 2 mannen een mes in hun hand hadden en behoorlijk bloeddorstig uit hun ogen keken. Ondanks dat ze allebei klaar stonden om aan te vallen dacht onze gids dat hij het gevecht kon beëindigen door met onze jeep midden in het gevecht te stoppen en te toeteren. Dit werd niet helemaal gewaardeerd waardoor alle ogen nu op ons gericht waren, wij snel onze raampjes dicht draaien en afwachten wat er ging gebeuren. De mannen negeerden ons al snel weer en gingen weer verder met elkaar bedreigen, zodat wij weer verder konden. Bijzondere ervaring weer en volgens mij is het gevecht zonder steekwonden afgelopen.
Er was ons verteld dat we 's Avonds echt op stap moesten want het was maandag een feestdag en de avond ervoor zou het dus erg gezellig druk en leuk zijn op stap. Wij om 22uur dus richting centrum hier alleen maar verlaten straten te zien. Als we aan 2 lokale jongens vragen waar het feestje is die avond brengen ze ons helemaal buiten de stad naar de BBC Bar waar een totaal van 15 mensen zijn. We besluiten om hier een drankje te doen en het wordt al snel drukker. We zijn de enige toeristen in de bar en een paar locals vragen een one direction nummer aan en komen vragen of we willen dansen. Na one direction volgen Spaanse nummers en krijgen we salsa lessen. Onze tafels worden bij elkaar geschoven en zo drinken, kletsen en dansen we de hele avond. Onwijs gezellig avondje!
De volgende dag lopen we naar het grootste archeologische park van de omgeving. Voor het park staat een grote tank met een groep militairen met geweren er omheen. Een beeld wat je hier heel veel ziet. We vragen of we met de tank en hun op de foto mogen en dat is allemaal geen probleem. Na nog meer beelden gezien te hebben van enge monsters en vreemde dieren gingen we terug naar het hostel en maakte een reisplan voor de volgende dag.

De volgende bestemming is San Andreas een klein dorpje wat ook bekend staat om de archeologische vondsten. Na een lange dag met 3 verschillende bussen door de bergen komen we aan in niemandsland. Het is hier behoorlijke verlaten, maar als we in het hostel komen zie ik 2 oude bekende die ik 2 maanden geleden in Peru ook al ontmoet heb. Heel bizar want we zijn de enige toeristen in het dorp en dan ken ik ze al van eerder in mijn reis. Ze vertellen ons wat we hier kunnen doen, maar dat het park niet echt bijzonder is. De volgende dag besluiten we om dus op ons eigen houtje door de omgeving te wandelen. En de omgeving is prachtig we worden vergezeld door 3 honden van de hostel eigenaar die ons de mooie plekjes laten zien.

De volgende dag gingen we weer verder en we reizen in 5 uur van de bergen naar de woestijn de la Tatacoa, waar we de eerste nacht doorbrengen in een dorpje dichtbij en de volgende dag de woestijn zelf in gaan om te kamperen en 's avonds sterren te kijken. Sterren kijken was erg leuk, de lucht was zo helder en je kon onwijs veel sterren zien, de gids had ook veel kennis over het sterrenstelsel.

De volgende bestemming is Bogotá. We zijn nog geen minuut in ons hostel of ons wordt gevraagd of we mee met een gratis koffietour willen. We rijden naar een normale woonwijk waar binnen in een koffiefabriek zit. Binnen wordt ons verteld dat de tour gefilmd zou worden door een nationale tv zender en over 15 dagen ook uitgezonden wordt. Ondanks dat ik niet van koffie houdt was het heel interessant om het proces te leren wat er na het oogsten van de bonen gebeurt. We mochten meehelpen met selecteren van de juiste bonen en daarna kregen we ook nog uitleg over cupping(koffietesten) en de verschillende manieren hoe je een kop koffie kunt bereiden. Na Bogotá gaan we door naar het koffiegebied van Colombia waar we de koffieplantages zullen bezoeken.
We zijn 5 dagen in Bogota geweest en hebben veel plaatsen bezocht zoals: grootste goud museum van de wereld, geld museum, café's met lokale biertjes, de vele kleine winkelstraatjes, grote vlooienmarkten, kerken, kathedralen en veel historische gebouwen, leuke parken, pleintjes omringd met gezellige cafetaria en met een kabelbaan naar het hoogste uitzichtpunt over de stad.
Op zondag is in Bogota een groot aantal wegen afgesloten voor autoverkeer, waardoor iedereen massaal de straat op gaat met skeelers en fietsen en lekker door de stad toert wat een erg gezellig sfeertje creëert op straat. Maandag was weer een feestdag en waren de straten weer afgesloten, het lastige hiervan was dat ook veel winkels gesloten waren. Bogotá heeft ook heel veel straatkunst en ik heb dus ook heel wat door de straten gebanjerd opzoek naar de mooie graffiti kunstwerken. Helaas is het regenseizoen in Colombia hebben we een aantal keren moeten schuilen voor de regenbuien, die gelukkig niet te lang duren.
Dinsdag 11 juni was er een WK kwalificatie wedstrijd tussen Colombia en Peru, waar de dagen ervoor al erg naar toegeleefd werd en iedereen in het knalgele shirtje van Colombia rondliep. We keken de wedstrijd in een lokale bar en ondanks dat de wedstrijd behoorlijk saai was hebben we erg genoten van het gezellige sfeertje in de bar. Eindstand: 1-0 Colombia!

Na Bogotá gingen we door naar Salento maar hier meer over in mijn volgende blog!

Liefs Mirte