Centraal Amerika: Hola Heleen! Panama, Tica y Nica

Misschien is het weer tijd om jullie op de hoogte te brengen van mijn laatste avonturen!
En aangezien het ongeveer 4 maanden geleden is sinds mijn laatste blog, moeten we terug naar de 2e week van juli!
Zoals verteld ging ik 8 juli voor 5 dagen met een zeilboot van Colombia naar Panama zeilen, waarvan 3 dagen verblijven op de San Blas eilanden. De San Blas zijn honderden onbewoonde eilanden in de caribische zee bij Panama. Oftewel 3 dagen volop genieten in paradijs; zon, zee, strand, snorkelen, kokosnoten, lekker eten en rum cola. De twee dagen zeeziek waren meteen vergeten!

Eenmaal in Panama aangekomen was het wachten voor Heleen! En de 19e kon ik Heleen dan eindelijk ophalen op het vliegveld:) lekker bijkletsen, cadeautjes in ontvangst nemen(nieuwe camera, kaas,hagelslag en dropjes)! En het samenreizen kon beginnen, na een bezoek aan het beroemde Panamakanaal(erg interessant) was onze eerste bestemming Boquete, Met de nachtbus gingen we naar David en daar namen we een oude Amerikaanse gele schoolbus naar Boquete. Een dorpje gelegen in een mooie vallei, hier hebben we een tripje gebracht aan de mooie verloren watervallen.
In ons hostel lazen we een flyer over een lost and found hostel 2uur ten noorden van Boquete en we besloten om daar naar toe te gaan. Een hostel in het midden van het cloudforest van Panama. En hier hebben we echt een top tijd gehad, met een treasure hunt door het cloudforest en een bezoekje aan een canyon, waar je van ongeveer 5m het water in kon springen. 2 hele leuke dagen en dat was het slapen in driedubbelle stapelbedden zeker waard.
Vanuit hier gingen we door naar Bocas del Toro een eilandengroep in het noorden van Panama. Deze idyllische caribische eilanden zijn echte backpackers eilanden en is dan ook één groot feest. Je kunt hier duiken, snorkelen, surfen en feesten dus voor ieder wat wils. Helaas is het regenseizoen in Panama en hebben we tot nu toe al elke dag regen gehad en op de eilanden was dit niet anders. We hebben dus helaas niet kunnen snorkelen, maar gelukkig 1 dag van het zonnetje en het strand kunnen genieten.

We besloten daarom al iets sneller door te gaan naar Costa Rica. Eerste bestemming Puerto Viajo, ook een strandplaatsje aan de caribische kust. De eerste dag hadden we fietsen gehuurd en hebben langs de kust gefietst en gepicknickt op het strand. Op de terugweg kwamen we onze eerste luiaard tegen in een boom.
In ons hostel ontmoeten we een broer en zus uit Engeland en besluiten een tijdje met hun verder te reizen: bestemming Monteverde een cloudforest national park. Hier hebben we een hele dag een kabelbaan tour gedaan, met heel veel verschillende kabelbanen waarvan de langste 1km lang, een tarzanswing en rappeling(soort vrije val aan een touw). Na de tour besloot Heleen zonder te aarzelen ook nog even te bungeejumpen!! Super vet:)
In Monteverde hadden we nog een luiaard, Tucan en Macaw papegaai gezien.
We gingen hierna door naar la Fortuna, het dorpje met de perfect gevormde vulkaan Arenal en vele hotsprings. We willen cerro Chato beklimmen, een berg met een kratermeer die een mooi uitzicht geeft over de vulkaan Arenal. Na een zware klim omhoog kon je aan de top van cerro Chato helaas helemaal niets van dat mooie uitzicht zien door de mist en begon het op de terugweg ook nog eens hard te gieten!
Het zit ons helaas niet mee met de regen en we besluiten, mede door hele goede verhalen over Nicaragua, na nog één stadje(La Cruz)in Costa Rica door te reizen naar Nicaragua. Het stadje La cruz ligt vooral niet op het toeristenpad, dichtbij de grens, dichtbij het strand en redelijk dichtbij national park Santa Rosa. Een leuke uitdaging dachten we. Helaas ging het niet helemaal zoals gepland. Het national park is niet goed bereikbaar met bus en het hostel heeft slechte bedden met kakkerlakken in de badkamer. Na een middagbezoek aan het strand(privéstrand voor ons alleen) en een onrustige nacht gaan we de volgende ochtend snel de grens over naar Nicaragua. Costa Rica is een heel mooi land en heeft heel veel te bieden! Ons nadeel was dat we in het regenseizoen waren en de regen ons erg belemmerde in de activiteiten die we wilde doen.

Nicaragua voelt meteen goed, lekker warm, minder toeristisch, mensen spreken weer Spaans ipv Engels, alles gaat weer lekker op het gemakje en de tuctuc fietsjes staan weer paraat om je overal naartoe te brengen. We gaan eerst naar Ometepe eiland, een eiland bestaand uit 2 actieve vulkanen gelegen in Het Nicaragua meer. Hier blijven we 3 dagen, genieten we van het heerlijke zonnetje, zwemmen in het meer(waar blijkbaar haaien in zwemmen, kwam ik later pas achter) en huren we weer fietsen. Een volle dag fietsen over het heuvelachtige warme eiland, we bezoeken herogliefen en sluiten af in "ojo del agua" een zoetwatermeertje waar we heerlijk kunnen afkoelen, veel aapjes zien en drinken melk uit een kokosnoot drinken:). Een heerlijke dag op het mooie eiland! Na Ometepe gaan we door naar het strand, het snelle reizen door Panama en Costa Rica bereikt z'n tol. San juan del sur is ons heel de reis al aangeraden door andere reizigers vooral om het legendarische sunday funday feest. Elke zondag is er een feest,waar je naar 3 verschillende hostels met zwembaden gaat en daar een gezellig feestje maakt:). Verder hebben we 3 heerlijke dagen aan het strand gehad waarvan 1 dag surflessen, waar we allebei verrassend getalenteerd in zijn!
Na San Juan gingen we door naar Granada, een mooie oud koloniale stad. Hier hebben we een dag alle verschillende gebouwen en kerken bezichtigd om vervolgens door te reizen naar de een andere koloniale stad Léon. In Léon beklimt Heleen eindelijk haar eerste vulkaan (wilde ze al heel de reis een keer doen) om er vervolgens zittend op een bord vanaf te boarden en ik natuurlijk ook. Hele leuke dag en het was me nog gelukt als snelste vrouw beneden te zijn, 55km/h!
Nog 1 dag heerlijk naar het strand en dan is het al tijd om terug naar de hoofdstad te reizen, want de 5 weken zijn alweer voorbij en Heleen moet terug naar Costa Rica om een vlucht te halen!
Een zwarte dag in mijn reis, afscheid nemen van Heleen na 5 geweldige weken en vervolgens ziek worden met dengue fever(knokkelkoorts).
Na een volle 1.5 week hondsberoerd te zijn geweest ben ik daarna gelukkig weer verder kunnen reizen en voel ik me nu weer helemaal topfit!
Vanuit Nicaragua ben ik doorgereisd naar Honduras, maar hierover meer in de volgende blog!

Saludos!