Ndimakonda Malawi

Hallo Luitjes,

Mijn laatste berichtje uit het verre Malawi! Donderdag vlieg ik alweer terug naar Brussel.
De vier maanden zijn voorbij gevlogen en ik vind het toch wel jammer om hier weg te gaan. Ik heb hier veel geleerd en erg leuke mensen leren kennen :)

Ik ben de laatste weken erg druk bezig geweest met mijn project voor school. Ik maak een kwaliteitsvoorstel over de zorg voor infusen bij kinderen en bedenk interventies om deze zorg te verbeteren op de afdeling. Afgelopen vrijdag (10juni) heb ik mijn bevindingen gepresenteerd op de afdeling. Toch denk ik dat er meer tijd nodig is om het project goed toe te passen op de afdeling en daar heb ik helaas geen tijd voor. De zorg voor infusen is in ieder geval weer onder de aandacht gebracht en ze waren erg blij met mijn presentatie.

Buiten mijn project om heb ik niet meer zoveel dingen gedaan.
Zondag 29 mei ben ik met Jessi, Chris en Janine naar een Black missionaris concert geweest. Het concert was in op de golfclub van Lilongwe en zou om half 2 beginnen. Toen wij om 2 uur kwamen waren we de eerste bezoekers en het zag er niet uit dat het concert snel zou beginnen. Na een uur wachten met een lekker drankje op het gras begon er eindelijk wat muziek te spelen! Helaas was het nog inspelen, want er zaten heel wat foute noten tussen en de liedjes werden niet afgemaakt. Om 4 uur begon er eindelijk een echte band te spelen en het concert was officieel begonnen:). Dit was de eerste keer dat ik als eerste op een concert was en zelf ook nog te laat was! Maar ja dat is Malawi. Na het concert zijn we nog lekker Indisch gaan eten bij een erg luxe hotel en daarna terug naar Nkhoma gegaan.

Het weekend van 4 en 5 juni ben ik nog naar het meer geweest! We zijn met de auto naar Senga Bay gereden waar we lekker 2 dagen genoten hebben van zon, meer en strand.
Op de terugweg nog even langs de houtmarkt geweest, waar je hele leuke houtwerkjes kunt kopen! De souvenirtjes zijn ook weer binnen.
Boodschappen gedaan bij de spar! Ja, die hebben ze hier gewoon in Malawi net als de TNT post en Ernst en young? ’t Lijkt soms of je gewoon in NL bent! (ook omdat de meeste toeristen Nederlands zijn en we ook met veel Nederlanders in het guesthouse zitten)

Op vrijdag 10 juni had ik mijn presentatie voor het ziekenhuis en ’s avond had ik een Nsema party georganiseerd. We hebben namelijk heel veel nieuwe mensen in het guesthouse en ik vind dat iedereen in Malawi minstens 1 keer Nsema moet eten, om te ervaren hoe dat smaakt. Omdat ik zelf ook nog niet weet hoe ik Nsema moet maken had ik Daniel, Dixon, Hospicio en Pierson uitgenodigd om te helpen met koken.
We hadden op donderdag alle ingrediënten gehaald! We waren met 15 mensen en Daniel vond het nodig om 10kg meel te kopen!! Aangezien wij westerse niet zoveel eten als de Malawianen hadden we besloten om maar 6 kg te halen. Dit was uiteindelijk meer dan genoeg, want we hadden nog 3 kg over! Ik heb het meel trouwens wel op mijn hoofd gedragen, wat de Malawianen erg amusant vonden;) Toen het niet lukte kwam er iemand naar me toe die zei dat ik mijn haar minder moest wassen, want het was te glad! Erg handig zulke tips:)
Daniel en Pierson kwamen om 5 uur om te helpen met koken. Het was een race tegen de klok, want we hebben de laatste tijd om de dag een powercut van 3 uur of langer. Iedereen in het guesthouse hielp mee met koken en iedereen moest ook even voelen hoe het was om de pan met Nsema te roeren! (Heel erg zwaar!!). Gelukkig hadden we geen powercut en konden we om half 7 lekker gaan eten. Eerst handjes wassen en dan met onze handen eten:) Altijd lekker! Het is hier voor Malawianen erg normaal om na het eten meteen naar huis te gaan, dus om half 8 waren de mannen weg en hebben wij gezellig nog wat gekletst.

Afgelopen zondag ben ik naar het ziekenhuis geweest om knuffeltjes uit te delen! Dit was erg leuk:) De kindjes waren erg blij. Ik had helaas niet genoeg voor alle kinderen op de afdeling dus ik heb de rest van de kinderen een ballon gegeven! Niet echt eerlijk verdeeld, maar ze waren ook heel blij met de ballonnen:)

Maandag allerlaatste dag afdeling. Mijn laatste dag op de afdeling was erg raar! Ik was al een tijd niet meer op de afdeling geweest dus ik moest er weer even inkomen. Het is op het moment erg druk op de afdeling, qua personeel. Er zijn 3 verpleegkunde studenten uit Nederland, 1 uit Noorwegen en 10 uit Malawi. Voor de Malawische verpleegkunde studenten was het de eerste stage en de eerste dag! Oftewel ze wisten helemaal niets :S. Ze waren wel erg leergierig en wilde graag overal meekijken en stelde veel vragen, dus dat was wel erg leuk. Omdat er zoveel personeel was had ik het niet zo druk en ben dus ook ff op de andere afdelingen gaan kijken. Ik wilde nog een bevalling zien, maar helaas ging dat niet door. Ik heb nog een laatste infuus ingebracht en toen was het tijd om afscheid te nemen. Toch wel raar om van het ziekenhuis afscheid te nemen, ik heb er heel wat tijd doorgebracht!!
Ik ben ’s avonds gezellig bij Jessi gaan eten en heb daarna bij Dixon en Pierson muziek geluisterd en wat geklets. Bij hun kreeg ik nog een keer eten om 10uur?! Had voor mij niet gehoeven, maar het was onbeleefd om niets te eten;). Zij vonden het trouwens normaal om zo laat nog te eten en doen dat wel vaker.

Dinsdag ben ik op outreach geweest. We gingen naar een healthcenter in Malamba. In dit healthcenter worden de kinderen maandelijks gecontroleerd op gewicht, lengte etc. Ook krijgen ze vaccinaties. De moeders krijgen ook vaccinaties, seksuele voorlichting en HIV testen. Vorige keer dat ik mee ging had ik geholpen met vaccineren en deze keer heb ik geholpen met het wegen van de kinderen. Dit was erg leuk! De kinderen worden in een doek aan een haak met weegschaal gehangen. Dit vinden ze allemaal niet leuk waardoor ze heel wild gaan bewegen. Dit heeft voor wat schrikmomenten gezorgd, omdat de kinderen er bijna uitvielen!! Een heel raar gezicht om een kind in een doek aan een boom te zien hangen;). Het helpen met wegen was erg leuk en ik mocht zelfs een heel schattig kindje op mijn rug dragen, zoals alle Malawische vrouwen doen!! Super schattig :) Ik vond het erg leuk om nog een keer op outreach te gaan en de slechte wegen te ervaren! Want we scheurde weer met 60km/h over de zandpaadjes en door de dorpjes.
’s Avonds had ik mijn afscheidsetentje voor het guesthouse! We waren met 17 mensen en ik had een oven baked pasta gemaakt. Ik had veel hulp gekregen van mijn huisgenoten en zij zouden ook voor het toetje zorgen!! Iedereen was erg enthousiast over het eten en het was een super gezellige avond, ik vind het raar om afscheid te nemen omdat je in zo’n korte tijd toch een band met elkaar opbouwt. Mijn huisgenoten hadden een lemon cake en een chocolade cake gemaakt. Echt heel erg lekker!! Het was een geslaagd afscheidsetentje :)
Vandaag is het echt tijd om afscheid te nemen van iedereen, dus dit zal wel een rare dag worden! Ik moet ook mijn koffers inpakken, ben erg benieuwd of alles er in gaat passen;)

Mijn ervaring met Malawi is echt geweldig!! Hoe onwennig de eerste dagen waren toen ik hier kwam hoe vertrouwd het nu allemaal is. Ik voel me hier echt thuis!
Het werken in het ziekenhuis was erg leuk en leerzaam. Ik ben heel anders gaan kijken naar de gezondheidszorg en hoeveel beter de zorg in NL is. Het is hier in het ziekenhuis soms erg frustrerend, omdat je weinig materialen hebt om mee te werken en veel dingen op het gemak gedaan worden. Er is een groot verschil in verpleegkundigen!! Sommige werken hard en andere zitten de hele dag in een stoel en hebben geen zin om iets te doen. Het is ook erg moeilijk om ze te motiveren tot verandering, wat ik ook merkte uit interviews met verpleegkundigen voor mijn project. Toch heb ik genoten van het werk en heb geweldige mensen leren kennen.
Ik heb vrienden gemaakt die ik niet snel zal vergeten! De mensen hier zijn zo open en vriendelijk :) En niet alleen de Malawische mensen. De “azungu’s” zijn hier ook allemaal ontzettend aardig en altijd bereid voor een gezellig etentje of feestjes. Ik denk dat ik nog nooit zoveel cake gegeten heb dan hier in Malawi!! Deze gezelligheid met mijn nieuwe vrienden zal ik erg gaan missen!
De rust, de stilte en de omgeving zal ik ook missen. Overal waar je kijkt is het groen! Geen hoge gebouwen te zien alleen maar kleine hutjes. Alles wordt op het gemak gedaan, als je een tijd afspreekt moet je er altijd één uur bijrekenen. Als je ’s avonds buiten zit kun je het drummen in de dorpjes verderop horen. Het is erg indrukwekkend en volop genieten. De bergen en de sterren zijn ook echt prachtig, bovenop een berg kijk je alleen maar uit over landschappen en af en toe wat huisjes. De markt en de dorpjes, het is zo adembenemend! Je kunt je soms niet voorstellen dat mensen echt zo leven, maar ik heb het zelf ook 4 maanden gedaan. Het is allemaal zo anders dan in Nederland, maar je raakt er ook zo snel aan gewend!
Ik kan zo uren blijven typen, want ik raak niet uitgepraat over Malawi en mijn ervaringen met dit land. Ik hoop dat ik in mijn verhalen zoveel en zo goed mogelijk mijn ervaringen met Malawi heb kunnen beschrijven! En dat jullie een goede indruk hebben gekregen van het leven in Malawi.
Ik heb hier de tijd van mijn leven gehad en ik ben blij dat ik deze uitdaging aan ben gegaan!! Ik heb echt ongelofelijk veel geleerd :) Ik ga het hier erg missen!

MALAWI IS ECHT “THE WARM HEART OF AFRIKA”, En het heeft zeker mijn hart gestolen!!

De 20e juni heb ik op school een presentatie over mijn verblijf in Malawi en dan is het 7 juli tijd om mijn diploma op te halen. De studie is dus ook bijna afgerond:)

Zoals ik al zei, dit is mijn laatste berichtje vanuit Malawi! Allemaal super bedankt voor het volgen van mijn verhalen en de leuke reacties. En ik zie jullie weer in Nederland:)

Veel Liefs,

Mirte

p.s. Helaas geen foto’s bij dit laatste bericht, internet is te traag! Ik ben vrijdag terug in NL dus kom gerust een keer langs om de foto’s te bekijken;)