Time flies when you’re having fun!

Woow, het is alweer 2.5 weken sinds mijn laatste berichtje en ik heb weer zoveel meegemaakt. De tijd gaat hier zo snel en ik heb weer zoveel aan jullie te vertellen:) Dus ik zal jullie snel weer een update geven.

Ik zal beginnen bij vorige week:

Op maandag heb ik een dag mee gelopen op de Emergency Room. De ER is vorig jaar opgericht door 2 Noorweegse verpleegkundige. Zij hebben een kleuren systeem ontwikkeld voor alle patiënten die van buitenaf met hun klachten naar het ziekenhuis komen. Dagelijks komen er zoveel mensen naar het ziekenhuis en er werd bijna geen onderscheid gemaakt tussen de ernstig zieke en de minder zieke mensen. Wat betekende dat het geregeld voorkwam dat de mensen stierven in de rij om de arts te zien. Grotendeels van de mensen die komen zijn kinderen en er stierven dus heel erg veel kinderen. De emergency room is speciaal opgericht voor de kinderen. Het kleuren systeem geeft aan of het kind erg ziek is of dat het kind iets langer kan wachten.
Ik heb meegelopen met Maria (1 van de Noorweegse verpleegkundige). Als eerst kwam er een kindje met hele erge Malaria, we hebben de behandeling opgestart en daarna naar de afdeling doorgestuurd. Helaas werkt het ER systeem nog niet zo heel goed, want daarna kwamen er helemaal geen kinderen meer naar de ER. Maria en ik zijn toen naar buiten gegaan en zijn tussen de moeders door op zoek gegaan naar kindjes die erg ziek waren en die vervolgens meegenomen naar de ER. Een kindje is me vooral bij gebleven! Een jongetje van 3 weken(Nelson) die opgenomen moest worden, omdat hij heel erg ondervoed was, HB van 3 had (heel laag!!!) en een erge longontsteking. Het stomme was nog dat de arts het kind hier gewoon bij het lab in de rij wilde laten wachten voor een malaria test! Als wij dat kind niet mee hadden genomen en snel een bloedtransfusie hadden gegeven was het waarschijnlijk overleden. Daarna het jongetje naar de afdeling gebracht waar hij nog steeds opgenomen ligt vanwege zijn ondervoeding.
Na de ontwikkeling van de ER(ondanks dat het nog niet 100% werkt) is de kindersterfte in het ziekenhuis een stuk afgenomen, waar de Noorweegse verpleegkundige erg trots op mogen zijn:)

Op dinsdag zijn we mee op outreach geweest! Dit was echt één van de hoogtepunten van mijn verblijf in Malawi. We gingen met de ambulance naar een health centrum in de omgeving. Als eerst weer een heerlijke rit over een hobbelig weggetje. Toen we aankwamen zaten er echt honderd vrouwen met kinderen op ons te wachten. In het health centrum krijgen de kinderen een maandelijkse check up en vaccinaties, vrouwen krijgen seksuele voorlichting en anticonceptiematerialen. Als eerst heb ik even meegekeken met de seksuele voorlichting en het uitdelen van anticonceptiematerialen. Dit was wel grappig, want alle vrouwen zaten al met kinderen op hun rug;) Toen zagen we dat ze buiten kinderen aan het wegen waren dus dat wilde we wel van dichterbij zien. Aan de goal van een voetbalveld werd een weegschaal gehangen en daar werden de kinderen aan gewogen. De jonge kinderen werden met een doek aan de haak gehangen en de grotere kinderen moesten zelf even aan de haak gaan hangen. Dit was echt een heel leuk gezicht:)
Daarna hebben we nog geholpen met het vaccineren en het geven van polio druppels aan de kinderen. Het was echt een hele leuke ochtend en ik ga zeker nog wel eens vaker mee!!

Op woensdag en donderdag heb ik meegelopen op de verloskamers. Ik mocht eigenlijk maar 1 dag meekijken, omdat ik geen vroedvrouw ben. Alleen was er op woensdag maar één bevalling en die was natuurlijk net tijdens mijn lunchpauze!! Ik had heel de ochtend meegelopen en meegeholpen met onderzoeken. Er was één vrouw( 23 jaar met 4 kinderen!) die op het punt stond te bevallen, de geschatte tijd zou 3 uur zijn. Ik dacht om 11 uur dat ik nog makkelijk even kon lunchen, maar toen ik terug kwam was het kind al geboren!! Ze vonden het op de afdeling allemaal heel erg vermakelijk, maar gelukkig omdat ik op woensdag mijn bevalling had gemist mocht ik donderdag nog een dag meelopen:). Ik had nu ook van te voren besloten niet te gaan lunchen, want ik wilde mijn bevallingen niet nog een keer mislopen. Ik heb deze dag 2 bevallingen gezien en ook direct besloten NOOIT kinderen te nemen!!! Hihi, de eerste bevalling die ik zag was zeker geen pretje. Het was een meisje van 17 die voor het eerst zwanger was! Alleen ze wilde niet persen vanwege de pijn, waardoor de bevalling te lang duurde. Vanwege deze reden werd het kind ook met een vacuümpomp ter wereld gebracht. Ik heb nog nooit zo iets raars gezien! Toen het kindje geboren was ademde niet en moest ze voor een kwartier beademd worden. Ik was even bang dat ze het niet zou overleven, maar gelukkig begon ze na een tijdje zelfstandig te ademen. De tweede bevalling ging een stuk vlotter, maar ook dit keer ademde het kindje niet! Gelukkig begon dit kindje al snel te ademen en ook te huilen! Ik heb daarna geholpen met kindje wassen, wegen, controles doen en daarna het kind aan de moeder gegeven:) Ik heb die dag 2 mooie meisjes geboren zien worden wat ik wel heel leuk vond om mee te maken!
De manier waarop vrouwen hier moeten bevallen is ook een verhaal apart! De verloskamer is 4 bedden naast elkaar met een te klein gordijntje ertussen (Een gordijn die niet schoongemaakt wordt, denk ik). Dit betekent dat de vrouwen elkaar gewoon kunnen zien tijdens de bevalling of onderzoeken. De vrouwen moeten zelf een vuilniszak meenemen als matrasbeschermer. Dan liggen ze vaak naakt op bed in hun eigen vuiligheid, die een bevalling met zich meebrengt!! Ik zal jullie die verdere details besparen;). Tijdens de bevalling mag er geen familie bij de vrouw aanwezig zijn en bij het minste of geringste pijnkreetje(wat je hebt tijdens een bevalling) kregen ze een preek van de vroedvrouw dat ze stil moest zijn!!!
Oh en als er 5 vrouwen tegelijkertijd moeten bevallen dan pakken ze een los matras en dan moet één vrouw op de grond bevallen ;)
Na de bevalling blijven de vrouwen nog 1 uur op bed liggen, daarna mogen ze douchen en dan gaan ze naar een andere ruimte waar alle (ex)zwangere vrouwen liggen. Bij een ongecompliceerde bevalling mogen de vrouwen na 2 dagen weer naar huis.
Bij de verloskamers hebben ze een kangaroo mother care room, waar alle te vroeg geboren kinderen liggen! Alle kinderen zijn daar onder de 2.5 kg!! Ik heb nog nooit zulke kleine baby’s gezien, echt super schattig!!
Ik vond het erg interessant om op de verloskamers mee te kijken en 2 bevallingen te zien:)

Afgelopen weekend zijn we weer naar Lilongwe geweest. We hebben boodschappen gedaan voor onze pizza party van maandag! We hebben wat Malawische collega’s uitgenodigd om maandag te komen eten en we gaan pizza maken:)
’s avonds zouden we eigenlijk naar een Black missionaries concert gaan, maar helaas ging dat niet door!! Hopen dat ze snel nog een keer komen, want ze maken erg leuke Malawische muziek;)
Zondag heel de dag gekookt voor onze pizza party! Maar de pizza’s zijn wel heel lekker geworden! Want toen onze Malawische collega’s driekwartier te laat aankwamen hebben ze heerlijk zitten smullen van de pizza’s en een heerlijke chocolade cake! En wilde heel graag het recept hebben. Het was een geslaagd avondje :)

Deze week mijn voorlopig laatste weekje kinderafdeling gehad. Ik ga eerst 2 weekjes reizen en daarna werken aan mijn project voor school! Ik zal dus nog vaak op de afdeling te vinden zijn, maar niet meer 5 dagen in de week werken.
Ik ga de afdeling wel missen hoor! Ik ben inmiddels een ervaren kinderverpleegkundige geworden. Het infuus prikken gaat me goed af en ik heb ook al voedingssondes ingebracht bij kindjes. Ik heb helaas ook mijn eerste kindje moeten reanimeren en helaas ook zien overlijden. Het ging om een meisje (Emily) van 4 jaar oud die opgenomen was met Malaria. Ze stopte met ademen, maar bleef wel een hartslag houden. Ze moest geïntubeerd worden en haar ouders hebben haar de hele nacht moeten beademen!! Dit omdat er niet genoeg personeel is om dit te doen. In de ochtend had ze helemaal geen hersenactiviteit meer en toen hebben we besloten om de beademing te stoppen. Toen ze was overleden heb ik haar op de rug van een tante getild en toen is de familie terug naar het dorp gelopen om haar te begraven. Hier heb ik toch even een traantje om weg moeten pinken!!
Gelukkig gebeuren er niet alleen maar slechte dingen! We hebben één meisje op de afdeling die heel erg ziek was en ook een paar dagen buiten bewust zijn is geweest, maar nu weer helemaal beter is en binnenkort naar huis mag:) Het is echt heel fijn om te zien dat het ook goed kan komen met de hele zieke patiënten. En dat het harde werk wat je verricht toch ergens goed voor is:)
Ik heb echt enorm veel geleerd op de kinderafdeling en de collega’s waren ook echt helemaal geweldig! De tijd is echt voorbij gevlogen en vind het jammer dat het al voorbij is!

Maar nu heb ik eerst een paar leuke weken voor de boeg! Morgen komen Michelle, Anne en Nicole(zus van Amanda) aan op het vliegveld van Lilongwe :) We gaan dan gezellig 2 weken reizen. Eerst een week Zambia naar het South Luangwa safari park en daarna naar de victoria watervallen!! En in de 2e week laat ik Anne en Michelle Nkhoma zien en gaan we nog een paar dagen naar Lake Malawi :)
In de tussentijd zijn mijn ouders ook al aangekomen in Malawi en als Anne en Michelle weg zijn zal ik ook nog een week met hun gaan reizen!!! Oftewel een paar leuke weekjes waar ik echt heel veel zin in heb:)

Veel Liefs,

Mirte

p.s. Helaas geen foto’s deze keer, want de site van mijnalbum doet heel erg raar!! Op amanda haar waarbenjij (amandavanelteren) staan wel foto’s en ik probeer de mijne er zo snel mogelijk op te zetten.

p.s.s Bedankt voor al jullie leuke reacties om mijn vorige verhalen!! Ik vind het echt heel leuk om te lezen:)